San Pedro

Meer over San Pedro

Samen met Peyote is San Pedro misschien wel een van de beroemdste mescaline cactussen die er zijn. Oorspronkelijk afkomstig uit het Andesgebergte, zijn ze te vinden in de bergwanden van Peru, Ecuador, Bolivia en Noord-Argentinië. Hij wordt vaak gevonden in de droge struikgewasgebieden en hoge regenval gebieden van de Andes op hoogtes tussen 1500 en 3300 meter boven de zeespiegel. Een van de belangrijkste kenmerken van deze cactus is zijn snelle groei, dus als je niet erg geduldig bent, zal een San Pedro je misschien goed doen. Onder de juiste omstandigheden kan deze cactus tot 40 cm per jaar groeien! 

Voorheen bekend als Trichocereus pachanoi, werd deze cactus meestal verkocht als een sier- en psychoactieve plant. Voor de inheemse bevolking rond de Andes staat de San Pedro cactus al duizenden jaren bekend als entheogeen. De oudste tekenen van gebruik gaan terug tot 2000 jaar geleden, in de Moche-beschaving. Het werd de "materia prima" genoemd door de sjamanen die er gebruik van maakten, het was het belangrijkste ingrediënt voor hun sjamanistische rituelen en voor hun medicijn. 

De gangbare naam voor deze cactus (San Pedro) suggereert dat de Spaanse indringers niet erg succesvol waren in het bestraffen van het gebruik van deze plant. Net zoals San Pedro (Sint Pieter, in het Nederlands) de sleutels tot de hemel had, was San Pedro (de cactus) de "sleutel om de hemel te bereiken terwijl hij nog op aarde was". De inheemse bevolking van de Andes zegt dat de kracht van de San Pedro cactus afhangt van de hoeveelheid ribben die hij heeft. Ze zeggen dat die met 7 ribben het minst krachtig zijn en die met 4 ribben het sterkst. 

San Pedro is een zuilvormige cactus, wat betekent dat hij verticaal groeit, gericht op de hemel. Naarmate hij groeit, heeft hij de neiging om een kleine boom te vormen die 3 tot 6 meter hoog kan worden en 1,8 meter gespreid kan zijn. Hij is lichtgroen, ietwat blauwachtig van kleur en heeft stammen met een diameter van 6 tot 15 cm. De ribben van de cactus variëren van 4 tot 8 (meestal 5 tot 7) en ze zijn gelijkmatig bedekt met de stekels, die de neiging hebben om ongeveer 2 cm uit elkaar te staan. De doornen zijn kort (1 tot 2 cm lang) en donkergeel of lichtbruin van kleur. Indien aanwezig, kunnen de stekels alleen of in groepen van 3 tot 7 voorkomen. 

De bloem van deze cactus, die normaliter rond juli verschijnt, is van grote proporties, wit en zeer geurig. Hij bloeit 's nachts en blijft de hele dag open. De bloemknoppen komen uit de trossen van de ruggengraat en vertonen, eenmaal ontwikkeld, een laagje zwarte gekrulde haren. De vruchten die uit deze bloemen komen zijn donkergroen van kleur en hebben een diameter van ongeveer 3 cm en een lengte van 5 tot 6 cm. 

Het is zeer eenvoudig om San Pedro te kweken. Dankzij zijn oorsprong is deze cactus gewend aan tamelijk zware omstandigheden en als hij voldoende water krijgt en goed gevoed wordt, zal hij als geen ander groeien, vooral als hij geacclimatiseerd is om de volle zon te krijgen. Wanneer u uw stek voor het eerst plant, zorg er dan voor dat u het op een vruchtbare en goed gedraineerde grondmix zet. Een goede start is de helft van wat je nodig hebt voor een volledig gezond groen huisdier. 

Als het gaat om water geven, is San Pedro een van die cactussen die iets meer water kunnen verdragen dan normaal. Zolang de plant maar droog is voordat hij opnieuw water krijgt, moet het goed zijn. In de winter moet hij iets minder water krijgen dan normaal en het droog houden is nog belangrijker, want vocht kan leiden tot het rotten van de wortels. San Pedro kan temperaturen tot -12°C verdragen, maar men moet zich ervan onthouden de plant bij temperaturen onder 10°C te laten staan.

Tijdens het groeiseizoen moet de cactus maandelijks met meststoffen worden gevoed. Tijdens de winter moet de teler echter overwegen om de cactus niet te bemesten en water te geven om zo de winterrust te bevorderen. Als het iets te koud wordt en het zonlicht niet zo constant is (zoals in de winter), loopt u het risico dat uw cactus verbleekt en geel van kleur wordt. Door de cactus te laten overwinteren wordt dit voorkomen. Net als de meeste cactussen is San Pedro vatbaar voor schimmelziekten als hij te veel water krijgt, ook al is dat in mindere mate dan de meeste andere soorten. Houd het echter droog, en je zou geen problemen moeten hebben met dit soort infecties. 

Als je overweegt om andere soorten cactussen te kweken, maar je worstelt met het idee om zo lang te moeten wachten, kun je overwegen om San Pedro te gebruiken als entstam. San Pedro wordt namelijk vaak gesuggereerd als een universeel entmateriaal voor de kleinere en langzamer groeiende cactussen. Veel foto's van verschillende cactussen tonen San Pedro als basis stam van andere soorten.

Verzorgingstips:

Plaats na levering de onbewortelde stek in een pot met droge, goed drainerende cactusaarde en zet deze op een lichte plaats maar niet in direct zonlicht. Na een maand mag je de stek heel voorzichtig wat meer zon en een beetje water beginnen geven. 

Let op dat je de plant niet teveel giet voor hij wortels heeft en hem geleidelijk aan volle zon laat wennen om zonnebrand te voorkomen. Laat de aarde uitdrogen tussen de gietbeurten in, in de zomer zal je vaker moeten gieten dan in de lente of de herfst en in de winter hoeft je cactus zelfs helemaal geen water.

Wetenschappelijke naam

Echinopsis pachanoi (=Trichocereus pachanoi)