Pochodnia Peruwiańska (Echinopsis peruvianus)

Więcej na temat Pochodnia Peruwiańska (Echinopsis peruvianus)

Kolejny członek rodziny Echinopsis (rodzaj!), Peruvian Torch, naukowo sklasyfikowany jako Echinopsis peruvianus (syn. Trichocereus peruvianus), jest jednym z najbardziej magicznych w swoim rodzaju. Znani przez rdzenną ludność północnego Peru od bardzo dawna, szamani z cywilizacji przedinkaskich używali specjalnego naparu tego kaktusa zwanego „cimora”, „achuma” lub „huachuma” podczas duchowych i leczniczych ceremonii.

Bardzo łatwo jest pomylić różne gatunki Echinopsis ze sobą. Najlepszym sposobem rozpoznania Peruwiańskiej Pochodni jest jednak analiza koloru jej kręgosłupa, który zmienia się z brązowego na szary, gdy się starzeje, oraz jego rozmiaru. Na przykład peruwiańska pochodnia ma znacznie dłuższe kolce niż u San Pedro (Echinopsis pachanoi).

Podobnie jak większość rodzaju Echinopsis, Peruwiańska Pochodnia występuje zwykle w Andach, szczególnie w górach w Peru i Ekwadorze. Na wysokości od 2000 do 3000 metrów nad poziomem morza ten kaktus jest przyzwyczajony do trudnych warunków, co czyni go doskonałą opinią dla początkujących w uprawie kaktusów.

Peruwiańska Pochodnia to szybko rosnący kolumnowy kaktus, który może dorastać do 30 cm rocznie. Ma zielononiebieski kolor i rośnie do 4 metrów wysokości, a jego średnica waha się od 15 do 20 cm. W specjalnych warunkach ten kaktus może osiągnąć nawet 6 metrów wysokości! Zwykle ma od 6 do 8 żeber z dużymi otoczkami oddalonymi od siebie o 2 do 2,5 cm. Kolce rosną w grupach po 10 i mogą osiągać około 4 cm długości. Kolce wcale nie są spuchnięte u podstawy.

Hodowanie Peruwiańskiej Pochodni przypomina nieco kultywowanie San Pedro. Może zająć trochę więcej wody niż większość innych kaktusów, o ile gleba jest sucha. Zimą dobrym pomysłem jest wywołanie spoczynku zimowego, aby zapobiec etiolacji kaktusa. Gdy zacznie rosnąć, powinieneś trzymać go w cieniu. W miarę wzrostu można łączyć okresy bezpośredniego nasłonecznienia z okresami pośredniego nasłonecznienia. Standardowa gleba kaktusowa jest dobrą opcją dla tej rośliny. Zaleca się następnie wymieszać glebę z podłożem mineralnym, takim jak pumeks lub lawa.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji:

Po otrzymaniu dostawy umieść nieukorzenione sadzonki w doniczce z suchą, dobrze osuszającą ziemią kaktusową i umieść je w jasnym miejscu, ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym. Po około miesiącu możesz dać mu trochę więcej słońca i bardzo ostrożnie zacząć podlewać cięcie.

Upewnij się, że nie podlewasz rośliny, zanim zacznie korzenie i pozwól jej stopniowo przyzwyczaić się do pełnego światła słonecznego, aby zapobiec poparzeniom słonecznym. Pozwól glebie wyschnąć między podlewaniem, wiosną lub jesienią podlewasz mniej niż latem, a zimą wcale nie musisz podlewać kaktusa.

Nazwa naukowa

Echinopsis peruvianus (= Trichocereus peruvianus)