Cebil

Anadenanthera colubrina, w skrócie Cebil, to drzewo pochodzące z Ameryki Południowej. Należy do rodziny leguminosae lub fasoli. Kilka części tego drzewa, w tym kora, owoce i nasiona, zawiera silne substancje psychoaktywne, w tym bufoteninę, 5-MeO-DMT i DMT. Dla ludów tubylczych drzewo to jest święte i przypisuje się mu magiczne właściwości.

Anadenanthera colubrina ma kilka popularnych nazw, w tym Cebil, vilca i huilco. Występuje w różnych częściach Ameryki Południowej, w tym w Argentynie, Boliwii, Peru, Brazylii, Ekwadorze i Paragwaju. Drzewo osiąga wysokość od 5 do 20 metrów i można je opisać jako szybko rosnącą roślinę. Już po dwóch latach od wykiełkowania może wydawać owoce. Drzewo Cebil lubi rosnąć w dobrze przepuszczalnej glebie, na przykład na terenach skalistych. Jest blisko spokrewniona z innym drzewem z tej samej rodziny, Anadenanthera peregrina. Gatunek ten ma historię tradycyjnego stosowania i zawiera również substancje psychoaktywne. Z tego gatunku wytwarza się również tabaka zwana Yopo.

Zastosowanie enteogenne

Kiedy Kolumb po raz drugi podróżował do Ameryki między 1493 a 1496 rokiem, opisał tajemniczy proszek, którego używali Indianie. Przybywający z wyspy Hispaniola (Antyle) „królowie” Indian Taìno używali tego proszku do rozluźnienia (a może do rozszerzenia) swojej świadomości. Kolumb zlecił fr. Ramon Pané zbadanie Indian i udokumentowanie tego, co dokładnie się wydarzyło. Pané opisał szamana lub buhuitiu. - Używa mikstury, którą nazywa cohoba, i wącha ją. Po tym jest pod wpływem i już nie wie, co robi… ”.

Cebil byłby również używany przez Inków jako lewatywa, tj. Środek wstrzykiwany przez odbyt. Nie jest jasne, czy miało to działanie przeczyszczające, czy też było pod wpływem.

Istnieje raport znany z Peru około 1571 roku, że szamani Inków zabrali Cebil, aby skontaktować się z diabłem i przewidzieć przyszłość. Z Argentyny wiadomo, że pierwsi Hiszpanie odkryli, że Indianie Comechin zażywali Cebil jako tabakę, aby się „odurzyć”. Liście były również żute, aby poprawić wytrzymałość. Ponieważ te kultury zniknęły, ilość zachowanej wiedzy o historycznym znaczeniu jest ograniczona.

Dla tradycyjnej populacji, na przykład Indian Quechua, drzewo Cebil miało wielką, magiczną wartość. Z nasion („fasoli”) zrobiono enteogenną tabakę, zwaną również Cebil. Ziarna są najpierw prażone, a następnie sproszkowane i mieszane z popiołem lub łupinami, aby uaktywnić zawartość. Ta mieszanka tabaki była znana Indianom z dorzecza Orinoko w Kolumbii i Wenezueli. Cebil jest wdmuchiwany razem do nozdrza za pomocą bambusa lub fajki i zapewnia silne wizualne doznanie duchowe. Czasami dodaje się Banisteriopsis caapi. Ta roślina jest dodawana do ayahuaski. Posiada cechy, które sprawiają, że DMT jest aktywne doustnie. Dodając ją do tabaki, aktywuje składniki, wzmacniając efekt. Dzieje się tak dzięki substancjom harmina i harmalina, substancjom roślinnym, które mają działanie hamujące MAO. Z tego powodu niektóre substancje, takie jak DMT, nie są natychmiast rozkładane przez organizm (co uniemożliwia im działanie), ale odpowiedzialny za to enzym zostaje czasowo wyłączony. Należy wspomnieć, że zgnieciony B. caapi jest bardzo nieprzyjemny do parskania. W każdym razie wąchanie Cebila jest bolesnym doświadczeniem, a kilka historii z doświadczeń pokazuje, że nie jest to coś dla osób ze „słabym nosem”. Obecnie Cebil jest nadal używany przez ludzi mieszkających w dorzeczu Orinoko w Kolumbii.

Jak tradycyjnie stosuje się A. colubrina?

Istnieje kilka sposobów wykorzystania przez rdzennych mieszkańców A. colubrina. Jak wspomniano wcześniej, różne części drzewa są używane do pewnych zastosowań. Łuski nasion po otwarciu pokazują od trzech do dziesięciu nasion lub „fasoli”. Gdy są dojrzałe, zbierane są podczas ceremonii, zwykle około stycznia lub lutego. Często zbierane są bardzo duże ilości nasion. Najpierw nasiona są lekko zwilżane i prasowane, a następnie mieszanka jest powoli palona nad ogniem. Utwardzoną całość można przechowywać do późniejszego wykorzystania. Istnieją również inne sposoby, w których nasiona są prażone w całości, a następnie kruszone na proszek za pomocą specjalnie wykonanego instrumentu z twardego drewna.

Skład chemiczny A. Colubrina

Anadenanthera colubrina zawiera różne substancje, w tym kilka bardzo silnych substancji psychoaktywnych. Kora drzewa zawiera 5-MeO-DMT, DMT i metylotryptaminę. Nasiona, czyli fasola drzewa, zawierają najwyższe stężenie bufoteniny oraz mniejsze ilości tlenku bufoteniny i DMT. Liście zawierają koncentrację flawonoidów orientiny i witeryny.

Co to jest bufotenina?

Bufotenina (5-HO-DMT) jest tryptaminą, która jest chemicznie blisko spokrewniona z substancjami psychedelicznymi, takimi jak DMT, meskalina i psilocybina. Ta substancja psychoaktywna została nazwana na cześć rodziny ropuch Bufo. Kilka ropuch z tego rodzaju wydala truciznę zawierającą bufoteninę. Przykładem jest ropucha Colorado (Bufo alvarius), ropucha, która wydala pewną truciznę przez gruczoły w skórze. Ta trucizna zawiera kilka tryptamin, w tym bufoteninę i 5-MeO-DMT.

Bufotenina znajduje się także w grzybach z rodzaju Amanita, w tym w muchomorku (Amanita muscaria) i manicie bulwiastym żółtym (Amanita citrina). Nadal istnieje niepewność co do bufoteniny pod względem efektów psychoaktywnych. Kilka badań wskazuje, że substancja powoduje zauważalny efekt psychoaktywny, w innych przypadkach efektów tych nie stwierdzono. Z tego powodu nie ma jasności co do aktywnych dawek. Według badacza Jonathan Ott mówi o 8 do 15 mg bufoteniny w standardowej dawce (przy wciąganiu).

Połączenie Syrian Rue i Cebil

Aby wzmocnić psychodeliczną zawartość A. Colubrina, łączy się je z tak zwanym inhibitorem MAO. Efektem działania inhibitora MAO jest to, że spowalnia rozkład niektórych enzymów. W rezultacie niektóre substancje, takie jak DMT, dłużej pozostają w organizmie i mogą w ten sposób wywierać swoje działanie. Przykładami roślin, które mają działanie hamujące MAO, są ruta syryjską (Peganum harmala) i, w mniejszym stopniu, Kwiat Męczennicy (Passiflora incarnata). Uwaga: dzięki wzmacniającemu działaniu tych roślin doznanie psychedeliczne może zostać znacznie zintensyfikowane. W czasopiśmie The Entheogen Review, poświęconym badaniom nad `` wizjonerskimi roślinami i lekami '', opublikowano artykuł, w którym A. Peregrina (siostra pokrewna A. Colubrina) została połączona z Banisteriopsis caapi, winoroślą, która służy jako ważny składnik przygotowanie ayahuascy. Posiada również działanie hamujące MAO dzięki alkaloidom harmala. Obie rośliny zostały sproszkowane i wciągnięte w ten sposób.

Innym wypróbowanym wariantem było wędzenie nasion A. Colubrina. W tym doświadczeniu jedno ziarno lub fasolę wędzono za pomocą fajki. Fasola była świeża (w przeciwieństwie do tradycyjnej metody, w której nasiona są najpierw suszone, następnie krótko podgrzewane na patelni, a następnie kruszone na proszek) i powodowało krótkie wrażenia wizualne. Grafika była bardzo mocna i szybko zmieniła swój wzór. Pięć godzin później powtórzyło się to, ale teraz w połączeniu z nasieniem ruty syryjskiej (około 150 mg). Palenie tych dwóch substancji ponownie wywołało silne wzorce wizualne, którym tym razem nadano pewną trójwymiarową strukturę i kilkakrotnie radykalnie zmieniało ich „motyw”. Warto wspomnieć, że efekty wizualne były widoczne tylko przy zamkniętych oczach. Te wizualizacje przy zamkniętych oczach były intensywne i kolorowe. Z otwartymi oczami otoczenie wyglądało prawie normalnie.

Dla porównania, palenie tylko nasion A. Colubrina trwało około siedmiu minut. W połączeniu z Syrian Rue doświadczenie znacznie się wydłużyło: efekty pojawiły się w ciągu 5 minut, osiągnęły szczyt przez 15 minut i trwały przez około 25 minut.

Skutki Anadenanthera colubrina

Jak wspomniano wcześniej, silne związki psychedeliczne znajdujące się w nasionach A. Colubrina dają silne efekty wizualne. Różnią się one w zależności od składu chemicznego nasion i danych osobowych użytkownika (tolerancja na substancje, historia użycia itp.) Pisarz i badacz psychedelików C. Rätch opisał swoje doświadczenia z A. Colubriną jako pięknie wizualne, z obrazami sztuka prekolumbijska z Meksyku i Peru.