Muchomor Czerwony

Powszechna nazwa

Fly agaric (angielski) odnosi się do starego zwyczaju, zgodnie z którym grzyb był umieszczany w mleku, aby zabić muchy w domu.

Nazwa botaniczna

Amanita muscaria. Rodzaj Amanita prawdopodobnie pochodzi od greckiego słowa Amanitai, które oznacza: grzyb bez szczegółów. Według innych źródeł (Osoby) pochodziłby z Amanos, wyspy między Sycylią a Syrią, gdzie grzyb ten można było znaleźć w dużych ilościach.

Ostrzeżenie: w rodzaju Amanita występują najbardziej śmiercionośne grzyby (na przykład Amanita phalloides).

Opis

Muchomor Czerwony(Amanita muscaria var.muscaria) to grzyb z czerwoną barwą i białymi kropkami. Z pewnością należy do bardzo efektownych grzybów. Gdy jest młoda, biała warstwa pokrywa całe owocujące ciało, gdy staje się większa, ta biała warstwa rozpada się na białe kropki, które z wiekiem mogą coraz bardziej zanikać. Kapelusz może mieć średnicę od 3 do 39 cm, a długość łodygi od 5 do 20 cm. Trzon ma pierścień i staje się kulisty w kierunku dna. Kolor łodygi jest biały do kremowego. Listwy (na spodzie czapki) są oddzielne lub lekko połączone ze sobą i są koloru białego. Ślad jest biały.

Muchomor Czerwony występuje w zachodniej części Ameryki Północnej, Europy i Azji. Rośnie pod różnymi gatunkami drzew, często są to lasy iglaste. Rośnie pod sosnami, świerkami, dębami i madrone. Czasami samotnie, czasami w dużych ilościach.

Efekt

Muchomor zawiera kilka substancji aktywnych, które zapewniają jego działanie psychoaktywne. Niektóre z nich to kwas ibotenowy, muscimol i (w mniejszym stopniu) muskazon. W badaniu (Wieland i wsp. 1953) tryptaminę bufoteninę ekstrahowano z Amanita muscaria. Bufotenina jest wyłącznie pochodzenia zwierzęcego (w tym ropucha Bufo, na przykład Bufo alvarius). Substancja ta jest bardzo podobna w budowie chemicznej do substancji psilocybiny, DMT i 5-MeO-DMT.
Zdaniem Jonathana Otta efekty można opisać następująco:

„Po około 90 minutach od spożycia zaczynają się pełne efekty. Wszystkie martwe przedmioty nagle wydają się mieć duszę, pojawiają się ruchy fal w polu widzenia, halucynacje słuchowe oraz bardzo wyraźny i cichy stan psychiczny. Efekty uboczne obejmują nudności, paraliż i utrata zmysłu koordynacji. Efekty są bardzo różne od skutków psilocybiny, LSD i meskaliny i mogą trwać do ośmiu godzin ”.

Toksyczność

Muchomor Czerwony zawiera również kilka toksycznych substancji. Chociaż nie są śmiertelne, mogą powodować bardzo nieprzyjemne skutki uboczne, w tym nudności, omdlenia, utratę zmysłu orientacji.

Chociaż kilka książek wspomina, że Amanita muscaria jest śmiertelnie toksycznym grzybem, według między innymi etmykologa R. Gordona Wassona, nie jest to prawdą. Według niego nie jest znany przypadek, w którym ktoś połknął śmiertelną ilość tego grzyba. Według Jonathana Otta wciąż zbyt mało wiadomo o toksyczności tego grzyba. To źródło wspomina, że substancje czynne i toksyczne mogą występować w bardzo różnych ilościach. Zależy to od lokalizacji, pory roku i innych czynników. Dlatego bardzo łatwo jest przyjąć zbyt dużą dawkę, aby przejąć negatywne skutki. Może wystąpić stan dysocjacji, w którym osoba traci kontakt z rzeczywistością, a nawet może skończyć się pewnym stanem śpiączki.

Według różnych doświadczeń użytkowników efekt muchomora nie jest przyjemny, a często nie jest psychodeliczny. Susząc Amanita muscaria, część substancji zamienia kwas ibotenowy w muscimol. Skutkuje to zwiększonym efektem psychoaktywnym i redukcją negatywnych skutków ubocznych.

Używany przez szamanów w Azji Północno-Wschodniej i na Syberii

Na Syberii istnieje bardzo długa tradycja, w której grzyb ten odgrywał ważną rolę. Na Kamczatce (Syberia) grzyb ma wiele szczególnych właściwości i jest używany przez szamanów do wspomagania leczenia różnych chorób. Tutaj Muchomor nazywa się „mukhomor”. Obecnie różne plemiona tego środowiska są zagrożone wyginięciem, a wiedza jest przekazywana tylko przez jednego szamana. Informacje o zastosowaniu grzyba (źródło: Carter / Jo Norris):

Przygotowanie: Zbierz Muchomora, gdy rośnie jako pojedynczy grzyb, a nie gdy tworzy grupę z innymi grzybami. Wykop je ręką, nie używaj noża. Mniejsze osobniki (z otwartą czapką / polarem) są silniejsze. Susz grzyby w cieniu, najlepiej na wietrze, nakrycia głowy do góry.

Podróż: Weź kilka grzybów w ilościach nieparzystych. Trzy lub pięć sztuk lub okazów. Pić dużo wody. Jeśli weźmiesz dużą dawkę, wejdziesz w stan letargu. Ostrzeż ludzi wokół siebie, że w nadchodzącym okresie (godzina, trzy godziny, jeden dzień, rok) nie wolno Ci przeszkadzać.

Efekt leczniczy: Trzy świeże kawałki Amanita muscaria działają na ból gardła i raka.

Przygotowanie na bóle stawów: kilka młodych grzybów umieść w szczelnym pojemniku. Umieść je w ciemnym i chłodnym pomieszczeniu (np. W piwnicy) i poczekaj, aż z grzybów wypłynie sok. Weź je do ręki, ściśnij i nasmaruj miazgę w miejscu bólu stawów. Owiń tu bandaż i pozostaw na noc.

Amanita muscaria była również używana przez starszych członków plemienia Koryak jako środek nasenny i wzmacniający zdrowie. Jedli suszony grzyb lub moczyli ją w soku z jagód. W rezultacie „spali przez osiem godzin i budzili się wypoczęci z większą energią niż zwykle”. (Lincoff 19595).

Na Syberii odbywał się prawdziwy handel barterowy, w którym na Kamczatce było dużo muchomorów i wymieniało je z innymi regionami m.in. na renifery. Czasami jeden grzyb był wymieniany na jednego renifera (Lewin 1931). Wśród mieszkańców Koryaków kobiety często żuły kawałki suszonych grzybów Amanita, robiły z nich kulki, a mężczyźni je połykali. Nie wiadomo, czy kobiety również miały efekty psychoaktywne. Wkrótce zauważono, że aktywne składniki grzyba są wchłaniane z moczem. W ten sposób można by kilkakrotnie wywołać efekt jednego grzyba. Dlatego zwyczajem było picie własnego moczu, aby uzyskać inne działanie grzyba. Efekty różniłyby się znacznie w zależności od osoby, w zależności od dawki i mocy grzyba. Czasami nie było żadnych efektów. Opis efektów jest następujący: po 1-2 godzinach zaczęły się dreszcze i dużo ruchu. W tej fazie użytkownicy byli szczęśliwi i euforyczni, a wizje, o których rozmawiali ze sobą iz osobami w wizjach, zaczęły się. Możliwe też, że użytkownicy doświadczyli szerokiego wachlarza emocji, w tym złości, żalu. Śpiewali i tańczyli z radością lub gniewem. Po tej nadmiernej aktywności nastąpił paraliż, który prawie przypominał utratę przytomności. Potem mogła się powtórzyć faza energetyczna, której towarzyszyły halucynacje.

Używanie przez Wikingów

Chociaż pozostaje to spekulacją, istnieje kilka źródeł wspominających, że Amanita muscaria była używana przez Wikingów. S. Odmann po raz pierwszy zasugerował w 1784 r., Że używali grzyba podczas bitew. W ten sposób ludzie Berserkera wykorzystaliby efekty muchomora, aby móc wykonywać nadludzkie czynności podczas walki. Mówiono o tak zwanym Bereserk Rage, w którym Wikingowie w bitwie prawie zamienili się w dzikie zwierzęta i atakowali przyjaciół i wrogów.

Jadalny

W tradycyjnym zastosowaniu Muchomor jest również używany jako grzyb jadalny, ale dopiero po usunięciu substancji czynnych poprzez wygotowanie grzyba. W ten sposób substancje czynne trafiają do wody, więc grzyb jest bezpieczny do spożycia. Smak grzyba nie jest znaczący.

Pokrój kapelusz i łodygę Amanita muscaria na cienkie plasterki (nie więcej niż 3 do 4 mm grubości). Przyspiesza to rozpuszczanie składników aktywnych. Na każde 110 gramów grzyba użyj 1 litra wody z 1 łyżeczką soli. W razie potrzeby do wody można dodać ziół dla smaku. Doprowadź wodę do wrzenia (poczekaj aż się zagotuje), a następnie dodaj kawałki grzyba. Gotuj grzyby przez 10-15 minut, aż będą miękkie. Opróżnij wodę i wypłucz.

Używany w Japonii

W Sanada (Nagano, Japonia) suszona Amanita muscaria była używana jako przyprawa w kuchni, w celu uzyskania smaku umami. Również suszony grzyb w proszku byłby używany w zupach i sosach.