Absynt: w poszukiwaniu Zielonej Wróżki

O ile już o tym nie słyszałeś, prawdopodobnie zastanawiasz się, czym jest Zielona Wróżka. Wielu artystów (takich jak Degas, Picasso, Van Gogh, Rimbaud, Verlaine, Hemingway ...) z XIX wieku użyło tego przydomku dla trunku wytwarzanego z rośliny Artemisia absinthium (piołunu), dość pospolitego krzewu alpejskiego, w kolorze zielonym ze srebrzystymi odcieniami, który charakteryzuje się bardzo gorzkim smakiem. Produkowany trunek to znany absynt.

Pochodzenie absyntu

Trunek, który potocznie nazywamy absyntem, został stworzony przez francuskiego lekarza Pierre'a Ordinaire'a, który przedstawił go jako cudowne lekarstwo o właściwościach leczniczych na wszelkiego rodzaju schorzenia, tak zwany „eliksir” dla dobrego samopoczucia człowieka. Później recepturę stworzoną przez lekarza przejęły dwie szwajcarskie siostry, siostry Henriod, które postanowiły wprowadzić trunek na rynek. Jednak pod koniec 1700 roku przepis został ponownie przejęty, teraz przez Francuza Dubiod i jego zięcia Henry Louis Pernod. Obaj wkrótce otworzyli kilka destylarni we Francji, ponieważ w połowie XIX wieku absynt stał się najpopularniejszym trunkiem do picia w kawiarniach, bistrach i barach w całym kraju. Zielona Wróżka stała się tak sławna, że godzina na aperitif została przemianowana na „Zielona Godzina”. Rosnący popyt doprowadził do masowej produkcji trunku, co oczywiście obniżyło jego cenę w porównaniu do innych alkoholi sprzedawanych w tamtym czasie, czyniąc go dostępnym dla każdego. W przeciwieństwie do innych substancji, takich jak marihuana, która była trudnym do znalezienia i bardzo drogim elitarnym produktem. Jednak w ciągu kilku lat absynt został zakazany i oficjalnie stał się nielegalnym napojem. Było to z pewnością spowodowane interesami handlowymi francuskich lobby winiarskich, które nie nadążały za tanim trunkiem, ale także dlatego, że absynt był postrzegany jako „diabeł”, który odurzał masy zmęczonych i sfrustrowanych pracowników (nie zapominajmy o warunkach socjalnych do rewolucji przemysłowej), a także słynnych artystów, których uważano za zwykłych pożeraczy czasu.

Sztuka i absynt

„Po pierwszym kieliszku widzisz rzeczy tak, jak chcesz.
Po drugim widzisz rzeczy takimi, jakimi nie są.
Wreszcie widzisz rzeczy takimi, jakimi naprawdę są,
co jest najstraszniejszą rzeczą na świecie ”.

Tak opisał absynt Oscar Wilde, wystarczy kilka słów, aby ludzie zrozumieli społeczne znaczenie, jakie ten trunek nabrał w okresie belle époque. Artyści w absyncie szukali drogi do ponownego odkrycia swojej tożsamości w świecie, który rozwijał się coraz szybciej, który zraził ludzi i doprowadził do całkowitej dewaluacji siebie. Chcę podkreślić, że nieodpowiedzialne spożywanie alkoholu nie jest dobrym nawykiem i jest wysoce niewskazane. Świadome używanie alkoholu do rytuału, nawyk, jest jednak z pewnością mniej szkodliwy. Niestety, wiele osób nie mogło powstrzymać chęci ucieczki ze świata, w którym żyli, nadużywając w ten sposób absyntu. Przykładem takiej sytuacji jest obraz Degasa zwany „absyntem”, w którym bohaterowie, odpowiednio modelka-aktorka i malarz, przyjaciele Degasa, są przedstawieni w całym swoim spustoszeniu przed szklanką absyntu. Przesłaniem artysty było podkreślenie kontrastu między bogaconą przemysłem burżuazją, a resztą ludności, która uległa oparom alkoholu, by przetrwać rzeczywistość, w której byli zmuszeni żyć. Absynt pojawił się nie tylko w malarstwie tego wieku, ale później także w kinie i muzyce. Filmy takie jak „Moulin Rouge!” (2001) i „Dorian Gray” (2009) to tylko dwa przykłady filmów zawierających sceny z absyntem. Na polu muzycznym brytyjski zespół Kasabian napisał piosenkę „La Fée Verte”, a nawet Marilyn Manson stworzył własną markę absyntu! Wielu innych umieściło epos absyntu w sztuce, czyniąc go jeszcze bardziej popularnym niż był i zamieniając go w prawdziwy mit!

Wyjęty spod prawa z powrotem w modzie

Legendarny trunek, który zalał ulice i kluby Paryża, wkrótce stał się „banitą”. Napój zakazany ze względu na łatwą dostępność, ale przede wszystkim ze względu na niski koszt, także z uwagi na to, że używane produkty często były niskiej jakości i dość szkodliwe dla organizmu. Prohibicyści skorzystali z okazji, aby zakazać absyntu, pokazując go ludności jako niebezpieczny i wątpliwy produkt. Jednak między końcem lat 80. i 90. a początkiem XXI wieku absynt odrodził się, głównie związany z legendami z nim związanymi.

Absynt dzisiaj

W dzisiejszych czasach absynt nie jest już uważany za prosty sposób na upicie się, ale raczej za cenny trunek do smaku, chwilę przyjemności i życia w spokoju. Biorąc pod uwagę, że sam alkohol jest substancją potencjalnie szkodliwą dla organizmu człowieka, warto przynajmniej mieć pewność co do jakości tego, co pijemy, w rzeczywistości dziś ich pochodzenie gwarantuje kilka znaków jakości, które miałyby właśnie celu, jakim jest zaufanie konsumentów co do pochodzenia i czystości produktu. Jeśli chodzi o niektóre alkohole, napoje bezalkoholowe, żywność lub słodycze CBD, inna kategoria nowszych produktów jest również gwarantowana znakami jakości: te zawierające CBD. Znak jakości daje konsumentowi spokój ducha przy zakupie produktów, które są w 100% czyste i bezpieczne zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju. Nie myśl jednak, że mówię o CBD, ponieważ działa podobnie jak alkohol. Wręcz przeciwnie, kanabidiol nie ma żadnych zmian ani silnych efektów.

Jak przygotować absynt?

Pytanie jest teraz tylko jedno: czy można zrobić własny absynt w domu? Odpowiedź: absolutnie! Nie jest to zbyt skomplikowane, ale będziesz potrzebować określonych produktów. Na szczęście wszystkie te produkty można znaleźć w sklepie zielarskim. Poniżej wymienię składniki, a następnie wyjaśnię, jak można zrobić własny absynt w domu.

Składniki na 75 cl likieru:

• 1 litr alkoholu etylowego
• 2 łyżeczki nasion anyżu
• 4 jagody kardamonu
• 1 łyżeczka kolendry
• 3 łyżeczki artemisia absinthium
• 1 łyżeczka nasion kopru włoskiego
• 1 łyżeczka majeranku
• 2 łyżeczki korzenia arcydzięgla
• 1 gałka muszkatołowa
• 1 łyżeczka hyzopusa

Instrukcje:

1. Weź szklaną butelkę i napełnij ją pół litra alkoholu etylowego.
2. Dodaj 3 łyżeczki artemisia absinthium
3. Wstrząsaj przez 10 minut.
4. Odstaw na około tydzień bez przesuwania butelki.
5. Po upływie 7 dni można filtrować alkohol przez sitko, aby wyeliminować artemizję absyntu.
6. Po przefiltrowaniu alkoholu zmiel wszystkie składniki i umieść je razem z alkoholem w nowej butelce.
7. Odstaw ponownie na około 7 dni.
8. Ponownie przefiltruj alkohol i usuń wszystkie inne składniki.
9. Na koniec przygotuj syrop na bazie wody (25 cl) i cukru (około 18-20 łyżeczek) i dodaj go do alkoholu otrzymanego po ostatniej filtracji. I gotowe! Oto twój absynt!

Jak pić absynt?

Jak powiedziałam wcześniej, absyntu trzeba spróbować, to przyjemność odkryć, a nie zwykły alkohol do wypicia! Dlatego chciałabym podać kilka sugestii, jak najlepiej smakować absynt. Istnieją dwie główne metody picia tego trunku, z których jedna jest znacznie bardziej malownicza niż druga. Przy pierwszej metodzie wystarczy wlać absynt do szklanki z lodem, na środku umieścić łyżkę absyntu z kostką cukru (lub widelec i tak się sprawdzi), polać kostkę zimną wodą, aby ją zwilżyć i pozwól cukrowemu kapać. Absynt powinien stać się bardziej mętny, w tym momencie wlej mokrą grudkę do szklanki, dobrze odwróć i wypij. Druga metoda jest obecnie najczęściej stosowana, chociaż w rzeczywistości jest „mniej poprawna”, ponieważ przy użyciu ognia spalane są niektóre aromaty. Zachowaj ostrożność i zawsze zwracaj uwagę na ogień podczas przygotowywania. Wlej absynt do szklanki z lodem, ułóż odpowiednią łyżkę grudką na wierzchu, ale teraz musisz zmoczyć bryłę większą ilością absyntu, a następnie ją spalić! Gdy grudka całkowicie się rozpuści, dobrze wymieszaj i ciesz się szklanką flambirowanego absyntu.

Pij odpowiedzialnie!