San Pedro

San Pedro is een snelgroeiende cactus die de psychedelische stof mescaline bevat. Al duizenden jaren lang wordt ze gebruikt voor spirituele doeleinden. In Quechua wordt deze cactus ook wel huachuma genoemd. Oorspronkelijk is deze cactus afkomstig uit Zuid-Amerika, met name Bolivia, Peru, Ecuador, Chili en Argentinië. Het is mogelijk om zelf je eigen San Pedro te kweken vanuit zaad, of zelf een cactus te verzorgen.

Wetenschappelijke naam

Trichocereus Pachanoi.

Geschiedenis van de San Pedro cactus

San Pedro, officiëel Echinopsis pachanoi  (ook wel Trichocereus pachanoi) is een mescaline-houdende cactus afkomstig uit het Andes-gebergte. Deze soort groeit op hoogten van 2000 tot 3000 meter. Het is een zeer sterke soort die tegen strenge weersomstandigheden kan. Deze cactus groeit snel en kan meters hoog worden. Gemiddeld groeit hij een halve meter per jaar (in het wild). Volwassen cactussen hebben meerdere vertakkingen. Hij groeit net zo lang door tot hij onder zijn eigen gewicht bezwijkt en omvalt. Vervolgens ontstaan nieuwe uitlopers die wortels vormen en op die manier verspreidt de San Pedro zich. San Pedro wordt veel gebruikt in ‘landscaping’, je zult dus in bepaalde gebieden, bijvoorbeeld woestijnachtige gebieden, regelmatig deze cactussoort tegenkomen. Ook wordt hij regelmatig gebruikt als entstam, hierbij worden andere, moeilijker te kweken cactussen geënt op een San Pedro. 

San Pedro heeft meestal 4 tot 9 ribben, waarvan 6 tot 7 het meest voorkomend zijn. Zeer zeldzaam is de soort met 4 ribben. Onder inheemse volkeren is deze San Pedro zeer hoog aangeprezen.  San Pedro wordt al duizenden jaren door stammen in Zuid-Amerika vereerd en gebruikt tijdens rituelen. Als goddelijk medicijn wordt deze psychedelische cactus ingezet om ziekten te detecteren, te communiceren met goden en overledenen, verloren voorwerpen terug te vinden en om de ziel binnen te dringen. 

Waar Ayahuasca ook wel de grootmoeder wordt genoemd, wordt San Pedro gezien als de grootvader. Vaak wordt een Ayahuasca ceremonie gezien als manier om diep in jezelf te keren en jezelf van binnenuit te genezen. Een San Pedro ceremonie kan vervolgens een logische opvolging zijn, omdat hierin de nadruk meestal meer ligt op de wereld rondom. Op die manier kunnen de innerlijke lessen geïntegreerd worden naar de buitenwereld toe. Er worden wereldwijd ceremonies met San Pedro gehouden en de oorspronkelijke traditie in onder andere Peru is nog steeds levendig. 

Werkzame bestanddelen

De alkaloïden die teruggevonden worden in de San Pedro cactus bevinden zich voornamelijk net onder de huid, in de eerste centimeter. Het groene gedeelte (waar het meeste bladgroen of chlorofyl zich bevindt) bevat de meeste actieve stoffen. Het witte gedeelte is het laagst aan werkzame stoffen en bevat soms zelfs helemaal niets. Ook het harde middelste, houtachtige gedeelte, het hart, bevat eveneens over het algemeen geen alkaloïden. Voor consumptie is het dus belangrijk het groene gedeelte te gebruiken. 

Het kweken van een San Pedro cactus

Het is mogelijk je eigen San Pedro cactus op te kweken vanuit zaad. In tegenstelling tot veel andere cactussen, waaronder de traag groeiende Peyote cactus, groeit de San Pedro snel en hoef je geen jaren en jaren te wachten totdat je hemkunt gebruiken. Toch is het raadzaam voldoende tijd te nemen en hem zo gezond en groot mogelijk te laten worden. Sirius verkoopt zaad van San Pedro waarmee je zelf aan de slag kunt. Het kweken van een cactus vraagt om een iets andere kijk dan andere planten. Door de tijd heen hebben cactussen hun bladeren verloren en kregen veelal stekels in de plaats. Dit omdat bladeren te veel vocht lieten verdampen in de woestijn. Hun ronde vorm ontwikkelde zich om optimaal om te kunnen gaan met ruimte en zo efficiënt mogelijk water op te slaan. Hierdoor hoef je een cactus maar zeer weinig water te geven. 

Als je een San Pedro zelf kweekt bestaat één van de grootste valkuilen uit het teveel water geven en daarmee verzuipen van je cactus. De kans dat ze sterven door uitdroging is veel kleiner, al dienen ze uiteraard wel aandacht te krijgen en op de juiste momenten hun dosis water te krijgen. Gemiddeld is dit voor een San Pedro één keer in de twee weken. Tijdens de wintermaanden gaat de cactus in een ‘winterslaap’ en hoef je hem helemaal geen water te geven, zolang hij binnen staat (ongeveer 10 graden Celcius) met voldoende daglicht. Cactussen groeien het liefst in een goed gedraineerde bodem, in een mix van verschillende mineralen en gesteenten en slechts zeer weinig compost en grond. San Pedro’s kunnen prachtige bloemen krijgen, al gebeurd dit niet heel vaak. Wanneer het gebeurd ben je de gelukkige aanschouwer van schitterende bloemen die meestal niet langer dan een dag bloeien en een heerlijk aroma verspreiden. 

Sirius verkoopt stekken van San Pedro’s van verschillende afmetingen. Deze kunnen gemakkelijk in een (keramieke) pot geplant worden. Zorg ervoor dat de pot niet te groot is, maar ook niet heel smal. Kies voor een commerciële cactus grondmix of maak je eigen mix, bestaande uit: 1 deel compost, 1 deel (aquarium)zand, 2 delen perliet en 1 deel kalksteen of dolomiet (te verkrijgen bij landbouwzaken). Eventueel kan ter vervanging ook 0.5 deel verpulverde eierschalen gebruikt worden. Dit top je af met 1 deel grind. Minder compost gebruiken betekent dat je cactus minder snel groeit maar wel een mooiere, natuurlijk uiterlijk krijgt. 

Trippen met mescaline

Mescaline is een stof die verwant is aan andere psychedelica zoals psilocybine en LSD. Een gemiddelde dosis mescaline zorgt voor een trip die voor een velen een spirituele ervaring kan zijn waaruit geleerd wordt en men zich onder andere beter kan verbinden met de natuur. De visuele effecten zijn meestal zeer sterk. Deze stof verbindt zich dan ook voornamelijk met de delen van onze hersenen die met zicht te maken hebben. Effecten komen na zo’n een tot twee uur op en kunnen zo’n tien uur aanhouden. Wat vaak voorkomt is dat men tijdens een trip met mescaline veel gevoeliger is voor licht. Tijdens een trip kunnen dingen en mensen een stralend licht verspreiden. Mescaline wordt teruggevonden in verschillende psychoactieve cactussen waaronder Peyote, San Pedro en Peruvian Torch. Qua effecten wordt gemeld dat San Pedro over het algemeen minder heftig is dan Peyote. De kans op misselijkheid is bijvoorbeeld kleiner. Toch is misselijkheid en overgeven zeker niet abnormaal tijdens een trip met San Pedro en kan dit gezien worden als het zuiveren van lichaam en geest. 

Microdoseren met San Pedro

Net als andere psychedelische stoffen als psilocybine is mescaline geschikt om mee te microdoseren. Het kost echter meer tijd en moeite om van start te kunnen gaan, dan bijvoorbeeld met Magische Truffels waarbij je direct kunt beginnen met microdoseren. San Pedro zul je eerst (indien nodig) opkweken tot hij groot genoeg is en vervolgens verwerken tot microdoseringen. Om te kunnen microdoseren met San Pedro heb je genoeg materiaal nodig. 

Voor zo’n twee maanden microdoseren heb je een flink stuk San Pedro nodig van zo’n 70 centimeter. Zoals eerder vermeld zitten de hoogste concentraties werkzame stoffen net onder de huid van de cactus, in het groene gedeelte. Wanneer de stekels verwijdert zijn, wordt deze buitenste groene laag weggesneden van het binnenste witte gedeelte. Vervolgens wordt dit met wat water aan de kook gebracht, om op die manier de huid van het groene vlees te scheiden. Vervolgens wordt dit gepureerd met behulp van een staafmixer. De groene pulp wordt gedroogd, bijvoorbeeld door dezeuit te smeren over een oppervlak en er een stevige blazer voor verscheidene uren over te laten gaan- tot de substantie volledig is opgedroogd en uitgehard. Dit schilferige, groene overblijfsel is een zeer geconcentreerd eindproduct met de aanwezige alkaloïden present. Wanneer dit goedje tot poeder vermalen wordt kan het vervolgens gewogen worden en bijvoorbeeld in capsules opgeslagen. Per microdosis gebruik je 1 tot 2 gram poeder. 

Belangrijk is te vermelden dat cactussen verschillende gehaltes aan mescaline bevatten. Dit heeft met vele factoren te maken, waaronder leeftijd en leefomstandigheden. Hoe ouder een cactus wordt, hoe meer mescaline hij bevat. Wanneer je verschillende cactussen gebruikt is het verstandig het eindresultaat met elkaar te vermengen zodat je een zo egaal mogelijk gehalte krijgt aan werkzame stoffen.

Let op: het bewerken van mescaline-houdende cactussen is verboden in Nederland.

Qua vergelijking met een microdosis paddo’s of truffels wordt genoteerd dat San Pedro over het algemeen langer blijft doorwerken (en ook langer de tijd neemt om op te komen), het effect meer rustgevend is en het reukvermogen verscherpt.