Muzikale reis met Golden Teacher

Muziek vormt voor veel psychonauten de rode draad tijdens een trip. Tonen lijken dwars door je heen te zweven, je voelt emoties in zang veel intenser en bepaalde instrumenten vallen je meer op. Waar opgewekte klanken meestal zorgen voor een euforisch gevoel, kunnen nummers met een duister randje je makkelijk mee op reis nemen naar de donkere hoekjes van je gedachten. Sommige nummers hebben voor mij een bijzondere betekenis gekregen, omdat ze me tijdens een trip in een bepaalde richting hebben geleid.

Vaak gaan er vlak voor een trip specifieke gedachtes en gevoelens door me heen die tijdens de ervaring ook (uitgebreid) aan bod komen. Zitten bepaalde gedachtes klem? Dan probeer ik er anders tegenaan te kijken door er afstand van te nemen en het helemaal rond te draaien, zonder oordeel. Een van mijn mede-trippers verwoordt het heel mooi: “Alsof je even een therapeut inslikt”. Het is in ieder geval altijd een avontuur om te ervaren wat er op je pad komt tijdens een reis. Deze keer voelde ik me heel mellow en had ik geen specifieke vraag om te onderzoeken. Laat maar gebeuren wat er moet gebeuren. Samen met mijn drie mede-trippers weet ik dat het hoe dan ook altijd een bijzondere ervaring wordt.

Op het menu staan vandaag magische truffels, om precies te zijn de Golden Teachers. De effecten van deze soort truffel scoren een 9 bij zowel visuals als auditieve hallucinaties, een 8 voor funny/lachen en een 7 op het gebied van energie/body high. We hebben alle vier ervaring met magische truffels en besluiten voor een portie van 15 gram (vers) per persoon te gaan.

Snellere werking dankzij truffelthee

De laatste keer dat ik magische truffels gebruikte is voor mij alweer een tijd geleden, maar nog niet lang genoeg om de geur en smaak te vergeten. Gelukkig hebben er twee personen goede ervaringen met truffelthee en kennen zij een simpel recept om het nuttigen van de zure knolletjes zo aangenaam mogelijk te maken. Het idee klinkt veelbelovend: De truffels 20 minuten laten trekken in heet water* en daarna wat gember en eventueel honing toevoegen. Hierdoor zou je de smaak van de magische truffels bijna geheel maskeren. Nou, prima! Drie personen waaronder ik zelf gingen voor de thee variant, de vierde persoon besloot de truffels op te eten in combinatie met wat yoghurt.

*De psilocybine in magische truffels kan niet goed tegen verhitting, dus zorg ervoor dat het water niet heter dan 70 graden is op het moment dat je de thee laat trekken. Wij gebruikten daarvoor een vleesthermometer. Proportioneel een beetje overdreven (haha), maar het deed ’t trucje!

Voor mijn gevoel werkte de truffel thee al vrij snel. Terwijl mijn kopje na een paar minuten half leeg was, gaf één van de andere theedrinkers aan al iets te kunnen voelen. Meteen kijk ik naar een plek op het gekleurde tapijt om te zien of het bij mij ook al werkt. “Hmm, het tapijt doet het nog niet voor mij”. Toch moest ik mijn woorden 5 minuten later al terugnemen. De dansende vlammen in de kachel waren ineens toch wel heel interessant. So it begins..

Terwijl de vierde persoon zijn bakje truffels nog zat weg te kauwen, voel ik een golf van warmte door mijn hele lichaam. Alle lichtbronnen in de kamer krijgen een groene kleur, gevolgd door paars en dan weer geel. “Is dit het licht van de tv, of zie ik dit alleen?” Het huis waar ik ben hangt vol prachtige kunstwerken en interessante dingen om naar te kijken. Ondertussen rennen er twee katten achter elkaar aan, wat sowieso al vermakelijk is om naar te kijken en nu al helemaal. Al gauw voelt mijn hele lijf anders, alsof het niet meer van mij is. Het lijkt wel alsof mijn hoofd van binnenuit wordt gemasseerd, in vlagen achter elkaar. Het is moeilijk om mijn zicht ergens op te focussen en ik voel een kleine golf van ongemak. De oplossing: Ogen dicht! Dat is héél fijn en helpt me om mee te gaan in het gevoel en me niet te verzetten. De bodyload is even heel intens, maar op geen enkel moment vervelend. Ik heb het koud en warm tegelijk en vind het maf dat dit gevoel überhaupt mogelijk is. Heel even komt er een vlaag van misselijkheid op, maar die is te verwaarlozen. Mijn maag kan de thee veel beter verwerken dan wanneer ik de truffels zou hebben gegeten, hoera!

Muzikale reis met Vikings

Zoals ik al zei is muziek altijd bijzonder tijdens een trip, zo niet essentieel. Want wat je ook luistert, het zal op een bepaalde manier sturing geven aan je ervaring. Dat was deze trip niet anders. De groep kiest vandaag o.a. voor het genre folk(rock), iets waaraan ik zelf in eerste instantie niet meteen zou denken voor deze gelegenheid. Maar wat werkte het goed! We bekeken een concertregistratie van een Duits/Deens/Noorse band die hun muziek heeft gebaseerd op teksten uit het Viking-tijdperk. De bandleden zijn volledig in kostuums gehuld, wat echt bij het sfeertje van de muziek past. Toen ik later wat meer informatie opzocht over de band, ontdekte ik dat ze zelfs menselijke botjes gebruiken als instrument. Het concert duurt anderhalf uur en het voelt alsof we mee mogen varen op het schip, terwijl de bemanning liederen speelt op reis naar de volgende bestemming. Vooral de lage klanken van de drums komen echt binnen. Het fenomeen dat zich afspeelt op tv zorgt ervoor dat we alle vier geboeid blijven kijken. Soms zeggen we een tijd lang helemaal niets. De tijd leek ook niet te kloppen, anderhalf uur voelde meer als drie uur. En het had nog wel langer mogen duren! Dit concert staat nu op mijn lijstje van favorieten.

Zelf kreeg ik de kans niet om te verdrinken in mijn eigen gedachten, wat normaal altijd wel gebeurt op een bepaald moment. Een kleine trigger kan dan een stroom aan gedachten teweegbrengen, over de meest uiteenlopende dingen. Maar zoals bij alle geestverruimende middelen reageert iedere persoon er anders op. Een van mijn medetrippers stelde zelf een trip reportje op, waaruit ik toch graag wat zaken wil aanhalen.

“Ik was helemaal weggezogen in de bank en in de muziek, maar ook in de herinnering van een van de laatste concerten waar ik vorig jaar ben geweest en de bijzondere ervaring die ik daar met bepaalde nummers had. Al snel had ik een korte reis in mezelf gemaakt, die tevens voelde als een wereldreis. Ik voelde me dichter bij mezelf. Eigenwijs als ik was dacht ik “Ik heb mijn les net al geleerd”, I was wrong. Ondanks dat de trip door de thee vrij snel en stevig was opgekomen, werd het toch steeds een stapje intenser. Maar wel goed te sturen. Zodra ik dacht “Het mag best een beetje meer”, dan antwoordde de Golden Teacher door er een schepje bovenop te doen. Ik werd compleet op reis meegenomen in mezelf, voor mij was het een erg individuele trip.”

Haar ervaring was dus heel anders dan de mijne. Als ik mezelf zou afsluiten door bijvoorbeeld een koptelefoon op te zetten, zou mijn innerlijke monoloog zeker ook op gang komen. Maar zo’n type trip was het niet voor mij, althans niet deze keer. En bovendien zou ik met een koptelefoon de droge opmerkingen van mijn mede-trippers niet meer horen, zonde!

Therapeutisch lachen

Het gevoel van de slappe lach werkt heel bevrijdend, het is voor mij echt een manier van loslaten. In het dagelijks leven houd ik me wel eens in en zeker in nieuwe gezelschappen kijk ik graag de kat uit de boom. Voordat ik me meng in een gesprek gaat de gedachte “wat voegt mijn opmerking toe” door mijn hoofd. Maar tijdens een trip lost die gedachte even helemaal op, alsof er een filter vanaf gaat. En dat zorgt soms voor grappige momenten. Vooral als je eenmaal de slappe lach hebt en dan ongegeneerd een kwartier kan lachen om de stomste dingen.

De Golden Teacher maakt zijn 8 op het gebied van lachen volledig waar. Vooral als de veel te flauwe puns en quotes langskomen is het hek van de dam. Een persoon in de groep krijgt het iedere keer voor elkaar om compleet stil te zijn, om zich dan vanuit het niets met oneliners in een gesprek te mengen. Buikpijn van het lachen en tranen over mijn wangen, en dat niet maar één keer.

Note to self: Probeer ze toch te eten

Als ik mijn ervaring vergelijk met eerdere keren, dan waren de visuals bij mij deze keer snel uitgewerkt. De psilocybine in de truffelthee wordt snel opgenomen door het lichaam waardoor de effecten sneller kunnen opkomen, maar ze zijn ook echt wel sneller afgelopen. Na zo’n anderhalf tot twee uur kon ik al niet meer spreken van visuals. En na 3 uur voelde ik me alweer redelijk nuchter, terwijl degene die de truffels had gegeten nog volop in zijn reis zat.

Ik vind het belangrijk om nogmaals te benadrukken dat iedere persoon anders reageert op magic truffels, en dat de methode van inname veel invloed heeft op de sterkte en de duur van je reis. Dus laat je vooral adviseren door een ervaren en betrouwbare bekende, of door een medewerker in de smartshop (de klantenservice van Sirius staat ook altijd voor je klaar).

Voldaan en ook een beetje uitgeput ga ik - nadat de effecten al een uur zijn afgelopen - naar huis, om vervolgens op de bank te ploffen en het avontuur verder te verwerken. De volgende keer zet ik me er toch maar gewoon overheen en zal ik de truffels opeten, om de effecten maximaal te kunnen beleven. Je schijnt de smaak goed te kunnen maskeren door ze te dippen in honing, dat vind ik wel het proberen waard.

Misschien heb jij wel de gouden tip voor een lekker truffelrecept? Laat het weten via [email protected].